W przypadku zarażenia grzybicą wewnątrzustrojową badania mykologiczne są zazwyczaj przeprowadzane dopiero w momencie zewnętrznej emanacji choroby. Wcześniejsze symptomy, takie jak huśtawki nastrojów, problemy gastryczne czy osłabienie zwykło się natomiast ignorować lub przypisywać innym chorobom.
Istota problemu
Przyczynami kandydozy mogą być długotrwałe terapie antybiotykowe i hormonalne, przemęczenie, stres, dieta obfita w cukry i produkty wysoko przetworzone bądź przyjmowanie używek. Najczęściej dotyka ona osób:
- o obniżonej odporności (np. po operacjach i przeszczepach, chorych na AIDS, poddawanych terapiom immunosupresyjnym),
- otyłych, niedbających o zdrowe odżywianie,
- będących w ciąży,
- uzależnionych od narkotyków bądź alkoholu,
- wykazujących niedobory w zakresie witamin (głównie witaminy B) i minerałów,
- prowadzących wyczerpujący tryb życia, czyli np. niedosypiających, chronicznie zdenerwowanych.
Do rozwoju choroby dochodzi na skutek nadmiernego namnażania się drożdżaków występujących w obrębie flory fizjologicznej jelita grubego. Zdiagnozowanie jej wymaga wykonania laboratoryjnych badań mykologicznych.
Możliwe objawy
Objawy początkowe kandydozy mogą się kojarzyć z klasycznym przemęczeniem (senność, bóle głowy) czy problemami natury psychologicznej (depresja, nadpobudliwość, skłonność do wybuchowości). Wśród całego spektrum zróżnicowanych symptomów, grzyby Candida albicans wywołują też infekcje dróg moczowych, stany zapalne organów rodnych, zaburzenia gospodarki hormonalnej tarczycy. Łatwo więc o błędną interpretację własnego stanu zdrowia.
Bez przeprowadzenia badań mykologicznych, kandydoza jest często mylona z alergiami pokarmowymi lub zespołem jelita drażliwego. Łagodna postać choroby może ulec jednak zaostrzeniu w razie przedostania się zarodków grzybiczych do innych układów ustrojowych.
W konsekwencji może dojść do zapalenia otrzewnej, upośledzenia podstawowych funkcji mózgu, a nawet śmiertelnego zapalenia wsierdzia. W niektórych przypadkach kandydoza manifestuje swoją obecność za sprawą wykwitów skórnych, typowych drożdżycy powierzchownej. Należą do nich choćby rumienie, wysypki, sączenia, świąd. Wówczas postawienie właściwej diagnozy nie nastręcza już problemów.
Badania mykologiczne na obecność kandydozy
W zależności od zaobserwowanych objawów, badaniom mykologicznym będzie poddawany różny materiał mikrobiologiczny. Może to być zarówno krew, zeskrobiny skórne, jak i wymazy z błon śluzowych. Pobrane próbki trafiają do laboratorium, gdzie na ich bazie powstaje hodowla mykologiczna. Na wyniki teoretycznie czeka się ok. 10 dni roboczych, jednak w praktyce czas ten może się znacząco wydłużyć.
Dlatego lekarze zajmujący się zawodowo leczeniem grzybicy zwykli stosować również mikroskopowe badanie żywej kropli krwi, które w zaledwie 45 minut dostarcza informacji na temat grzybów występujących w pobranym materiale. Pozwala to na podjęcie natychmiastowego leczenia.
Leczenie kandydozy
Niestety praktyka natychmiastowej reakcji wciąż nie obowiązuje w państwowych placówkach służby zdrowia. Pacjenci czekają więc (nierzadko kilka tygodni) na wynik z laboratorium, a kandydoza sieje w ich organizmach dalsze spustoszenie. Później są z kolei poddawani terapii antybiotykowej, której skuteczność określa się na poziomie ok. 50%.
W naszym Warszawskim Centrum Promocji Zdrowia Panaceum stosujemy zupełnie inne zasady. Podczas gdy laboratorium przeprowadza badania mykologiczne, my, bazując na wynikach oględzin żywej kropli krwi, wdrażamy uniwersalną ozonoterapię, wspomaganą suplementacją kwasem alfa-liponowym. Dzięki zastosowaniu naturalnych metod, zdrowie naszych Pacjentów nie doznaje żadnego uszczerbku. Jednocześnie systematycznej redukcji ulegają kolonie grzybicze, które nie mają tendencji do remisji.
Zachęcamy do kontaktowania się z nami drogą elektroniczną bądź telefoniczną – chętnie odpowiemy na wszelkie pytania związane z przypadłościami grzybiczymi. Zapraszamy też do naszej siedziby w Warszawie, przy ul. ul. Siennej 86/129, gdzie w naszym punkcie pobrań mogą Państwo wykonać:
- badania laboratoryjne prywatnie,
- testy nietolerancji pokarmowej,
- testy genetyczne,
- morfologię prywatnie,
- badania hormonów prywatnie,
- badania na nietolerancje pokarmowe prywatnie,
- i etc.
W kolejnym artykule poruszymy temat pasożytów, objawów towarzyszących ich występowaniu w układzie pokarmowym oraz możliwym metodom leczenia.